Oktober 2002
Portugal en de oversteek naar de Canarische eilanden
Naar het begin van de laatste update
Datum | Locatie | Logboek |
Ons Spaanse GSM nummer werkt weer: +34 600247704. | ||
do 31 okt | Lanzarote | Eindelijk een
update!!! Na een pittige overtocht van precies 100 uur zijn we inmiddels
al een paar dagen op Lanzarote. Heerlijk bijgekomen in de baai bij Isla
Graciosa en nu in Puerto Calero. Hier kunnen we dan ook eindelijk de site
updaten.... De omstandigheden zijn heerlijk: lekker zonnetje, fris windje,
bimini op, superblauw en helder water, ruisende palmen, etc. etc. Echt
afzien hoor. Eigenlijk wil ik de naam van de boot veranderen in het meer
passende "Tropical"..... :-). Ik zie alleen op tegen al het
schilderwerk om de naam op de romp te veranderen..... De tekst wordt hier een beetje melig; terwijl ik dit aan het typen ben wordt op de wereldomroep het fantastische nummer "Als het gras 2 kontjes hoog is..." gedraaid. Naar later blijkt ter ere van de presentatie van het boek Pruimenpolka (van de Neerlandicus Eric Nieuwenhuis), over de "vieze liedjes"-cultuur in Nederland (Wout, dat boek moet je hebben!!!). Ik kende er wel een paar uit mijn studententijd, maar de citaten die in dit interview voorbij kwamen........ Heerlijk! De overtocht was pittig door de vele wind- en weerveranderingen waardoor echt rustig cruisen en slapen niet echt mogelijk is. Of het waaide erg zacht waardoor je alle kanten oprolde, of het waaide zo hard dat er gereefd moest worden en je ook je bed uitrolde... Op de relatief korte oversteken raak je niet echt in een ritme en wordt je dus steeds vermoeider; dat maakt het voornamelijk pittig. Zoals Chantal beschreef waren er ook heel veel mooie momenten en is het het allemaal zeer wel waard!!! Bovendien, we hebben meermalen gelezen dat het stuk van NL naar de Canaries het onrustigste zijn.... Nu is het eindelijk zover dat we in de zon zitten en bier drinken!!! We gaan morgen een auto huren (vandaag verslapen) en lekker het eiland verkennen en bekijken. Vandaag wat de haven verder bekijken, andere bootjes inspecteren, biertje drinken, eindje fietsen, was doen (er blijkt hier geen wasmachine te zijn, maar alleen een wasserette waar ze € 9 per was vragen...: dan doen we toch wel zelf!), boodschappen doen, etc. etc. Kortom, relaxen dus. Over de marifoon hebben we inmiddels ook andere NL schepen gehoord waarvan we de mensen op de vertrekkersbijeenkomst van de Zeilen hebben ontmoet; dat is toch wel grappig. Wellicht komen we die nog tegen. Van de Tramontana (Thijs & Nicolette) hebben we niets meer gehoord; we hopen dat ze geen rare tegenslagen hebben gekregen. We hebben na zondag geen e-mail kunnen ophalen omdat we van Wouter weten dat de e-mailbox vol zit met "reply-to-all"-mailtjes van een aantal VSKV'ers. Hartstikke leuk om dat allemaal te lezen, maar dit via de GSM binnen halen kost goud geld (en dat hebben we nu eenmaal niet..). We moeten nu eerst naar het internetcafé om de mailbox op te schonen voordat we weer aan boord kunnen e-mailen. We krijgen heel graag e-mail, en kijken er ook altijd heel erg naar uit, maar stuur aan het onboard @pinical.nl -adres s.v.p. alleen direct aan ons gerichte e-mail !!!! Algemene e-mail, e-mail aan meerdere adressen tegelijk, e-mail met bijlagen en/of foto's, etc. etc. S.V.P. sturen aan ons oude adres jg @greenmont.nl (dat checken we in het internetcafé en nemen we op diskette mee naar de boot). Dus, als jullie dit lezen, zijn we in het internetcafé geweest (om dit op internet te plaatsen) en kunnen we dus ook weer mailen!!! Hiermee willen we natuurlijk niet zeggen dat jullie niet meer moeten mailen naar onboard @pinical.nl, doe dat vooral wel. Marjolein, dank voor het Pesto-recept en genieten doen we zeer zeker!!! Corno en Petra, vandaag 18.00 UTC proberen we het nogmaals via de SSB (voor de geïnteresseerden op 6224.0 Khz) ; gisteren hing Chantal op de afgesproken tijd nog in de mast en zaten we niet bij de SSB, sorry!. Dennis, we kunnen een verbinding naar NL nu ook eens proberen als je een frequentie en tijd mailt?!?!? Op de (jacht)werf hier staat trouwens een Nederlandse aluminium langkieler (lijkt een wat ouder Koopmans-ontwerp), de Jan van Gent uit Liempde (Sieb, weet jij hier iets van?). De romp is helemaal gedeukt (aan beide kanten) heeft 2 of 3 kleine gaten. Het schip is verder helemaal gestript; alles van waarde is er al af, maar de mooie lijnen en ook de (tot voor kort) goede staat van onderhoud is nog duidelijk zichtbaar. Ook de mast is nog heel, dus je vraagt je af wat er gebeurd is... Een heel, heel treurig gezicht en je beseft nogmaals dat je altijd moet blijven opletten en op alles voorbereid moet zijn... We hopen voor de bemanning dat er geen persoonlijke ongelukken zijn gebeurd en dat ze vroeg of laat verder kunnen. [JG] |
wo 30 okt | Lanzarote | Hiernaast
kun je zien waar we zijn, en waar we lagen, tussen Lanzarote en Isla
Graciosa in. Onze track staat er niet helemaal op (vanwege
computertroubles, die inmiddels weer zijn opgelost, en vergeten de track
aan te zetten tijdens ons nachtelijke overtochtje van anderhalve mijl),
maar het geeft toch een goed beeld. Vannacht hebben we eindelijk weer lekker kunnen slapen, en we stonden dan ook tamelijk laat op. Vandaag hebben we nog wat ditjes en datjes gedaan. Ik ben weer de mast in geweest, en heb daar een uur of anderhalf gehangen. Eerst moest een dun lijntje (bedoeld om een val door de mast te voeren, maar het lijntje was gebroken), dat om de genua was gedraaid (we konden hem dus niet meer helemaal uitrollen) worden verwijderd, en vervolgens hebben we het topwant en middenwant (stagen, waarmee de mast wordt ondersteund) omgedraaid in de eerste zalingen (spreaders aan de mast), om eens te kijken of het doordringende geluid (als we tijdens het zeilen wat rollen) daarmee een halt kan worden toegebracht. Aan de stuurboord kant lijkt het geholpen te hebben. Aan de bakboord kant moest ik eerst een van de inkepingen in de zaling een beetje uitvijlen om ervoor te zorgen dat het topwant (dat 2 mm dikker is) in de andere inkeping zou passen. Het geluid is nu wel minder maar nog niet helemaal weg, dus ik moet het waarschijnlijk nog een keer wat meer uitvijlen. Klinkt wel simpel, maar als je daarmee meer dan drie kwartier of zo bezig bent, in een bocht (want de zwaartekracht wil je natuurlijk toch weer naar de mast trekken in plaats van naar de zijkant), en met links vijlen, want met rechts kan het niet vanwege de val waar je aan hangt, en de lijnen van het bootsmansstoeltje waar je in zit, dan is het dat toch niet echt. Craig en Emma van onze buurboot Serendip hebben JG geholpen op het dek, en we hebben ze als dank wat biertjes aangeboden. Craig en Emma doen boat-deliveries. De Serendip brengen ze naar Las Palmas op Gran Canaria, waarna ze met de eigenaar de ARC race gaan doen. In de Carib wordt de Serendip op een schip richting Europa gezet, en proberen ze een andere delivery te vinden, maar wel richting het westen, want ze willen ook rond de wereld. Levert zo'n EUR 3.000 per maand op. Leuke business, geen verzekeringskosten, onderhoud, niets, gewoon iedere dag uit eten.... De Serendip is een echte racer, dus nogal Spartaans. Lijkt mij helemaal niets (in elk geval niet voor een wereldreis), maar als je zo'n racefanaat bent zoals zij, is het waarschijnlijk helemaal top, 14 knopen snelheid is helemaal niets.... Tja, dat laatste lijkt me aan de andere kant toch wel wat. Morgen zijn we van plan om een auto te gaan huren om het eiland te gaan verkennen. Ik heb geprobeerd een selectie te maken van alle geweldige dingen die in de reisgids staan beschreven, maar dat is nogal moeilijk. Er is zoveel te zien!! [Chantal] |
di 29 okt | Lanzarote | Het
ging vannacht inderdaad weer zoals we verwachten, dus dat kostte weer wat
uurtjes slaap. We hadden gisteren besloten om de (Oost)kust af te zakken
naar de bewoonde wereld, en we gingen dan ook met 20 á 25 knopen wind
ankerop om richting Puerto Calero te varen, 35 mijl verderop. Heerlijke
dag, al moesten we wel weer motoren (inderdaad nauwelijks wind, 3,9
knopen), maar dat was geen straf. Heerlijk weer, echt super. Het
wereldreisgevoel begint nu pas echt vorm te krijgen geloof ik. Onderweg
hebben we de eerste vliegende vissen gezien. Het leken net kleine
vogeltjes die over het water scheren, maar als ze het water induiken en
dan wegblijven, realiseer je je pas dat het vissen zijn. We hadden er al
vaak over gelezen, dat je die vissen 's ochtends op het dek vindt. Zou het
vrijboord van de Pinical niet te hoog zijn om ervoor te zorgen dat wij die
dingen ook eens kunnen verschansen (ze zouden lekker zijn)?? Afgelopen dagen hadden we de Trust Me, de Tin Tin, en de William Barren elkaar vaak op horen roepen op kanaal 16, en ze gingen dan verder smalltalken op kanaal 77 of zo. Tijdens de nachtelijke ankerwacht, en overdag. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ze op dezelfde ankerplek lagen als wij; ze riepen elkaar tig keer per dag op. Zij hadden kennelijk ook besloten om vandaag te vertrekken, en zaten iets voor ons. Ook onderweg was het zo ongeveer 25 keer raak. Op een gegeven moment zei JG tegen mij dat als ze nóg een keer op zouden roepen via de marifoon, hij er iets van zou zeggen. Laten ze dan maar met elkaar een kanaal afspreken, in plaats van continu op kanaal 16 op te roepen. En toen JG via de SSB met Corno van de Simon de Danser (die nog steeds in Faro ligt) aan het praten was, dacht ik dat ik de Tin Tin ons hoorde oproepen. Ik dacht: "Dit kan niet waar zijn!!!", maar een tweede oproep bevestigde het. Oproep beantwoord, vroegen ze of we gereserveerd hadden in Puerto Calero, hetgeen we bevestigden. Reactie: "OK, we'll see you then". Ja..... en....? Eenmaal in Puerto Calero hebben we niets meer van ze gehoord. En, as we speak, hoor ik de Trust Me de Tin Tin oproepen. Beiden in de haven...... Puerto Calero is een prima haven, schoon, architectonisch leuk aangelegd, en hoewel we prijzen verwachten die skyhigh zouden zijn, valt dat enorm mee. Het dorpje lijkt niet heel veel voor te stellen, maar we gaan toch een auto huren, dus dat maakt niet zoveel uit. Na een borrel bij de buren gedronken te hebben (Engelsen, de oude buren van Arie in Lagos, varen met een racer, en hebben dan ook 3 dagen en 3 uur (!!) over de overtocht gedaan), zijn we even de haven wat uitgebreider gaan bekijken. En spotten een pizzeria, waar we meteen maar zijn gaan eten. Mmmmmm, lekker. [Chantal] |
ma 28 okt | Isla Graciosa - Lanzarote | 03.30: Klucht
aflevering nummer 36. Iemand daarboven heeft vast bedacht ons een proeve
van bekwaamheid te laten afleggen. Terwijl ik nog rustig lag te knorren, was JG al anderhalf uur op omdat de wind weer was opgestoken. Toen ik wakker werd (van de herrie van de windgenerator??) had de wind alweer het hele rondje afgelegd, en was inmiddels weer ZO. We lagen dus weer aan lagerwal. Snel schoot ik een lange broek, T-shirt en trui aan, het is tenslotte nacht. Enige discussie was er niet, bij 30 knopen wind met vlagen 33 (7 a 8 Bft) gingen we weer ankerop, en weer naar de overkant. En samen met ons ook de andere jachten die het traject al eerder hadden afgelegd. De ankerlichten van de jachten die bij Lanzarote waren blijven liggen boden een goede houvast, maar anders konden we ook onze track in MaxSea volgen. En bovendien stonden de coördinaten van de vorige ankerplek nog in mijn geheugen gegrift, dus toch maar even een waypoint aangemaakt in de GPS. Bloedheet is het, het is gewoon 25º, en de wind is enorm droog (luchtvochtigheid is 52% bij 25º). Lange broek en trui, nergens voor nodig. Het was vanavond enorm heiig, je kon niet eens zien waar die enorme berg in N Lanzarote ophield. We houden nog maar ankerwacht. Wie verzint dit nou? We proberen, enigszins cynisch, de moraal hoog te houden: Ik:"Nou, dit is vast wel ergens goed voor. Straks, op enig moment, zijn we blij dat we dit al eens hebben gehad." JG: "Oooo ja, iedere ervaring is een verrijking van je leven, zeg ik altijd....... Ik hoef alleen bepaalde ervaringen niet meerdere keren te hebben!!" Een half uur later: Ik:"Dat gedoe in Bayona toen we twee keer ankerop moesten, dat was ergens goed voor, want we hebben nu een nieuw, zwaarder anker. Maar ik kan nog niet zo gauw bedenken waar dit goed voor is..." JG:"Om het anker te testen natuurlijk!!!!"......... JG:"Een camper heeft ook wel wat hè." JG:"Nou, de windgenerator produceert eindelijk wat Ampjes, hij kán het wel!" [Chantal] 09.45: De luchtvochtigheid is nu 44% bij
27º. Oeps, net een vlaag van 39.1 knopen!!!! Dat is 8 a 9 Bft. Ah, zullen
jullie zeggen, we hadden gisteren 11 Bft in Nederland. Nou, dit is ook
NIET leuk!!!! En we kunnen ook niet eens aan wal, geen boodschappen doen
dus geen vers voedsel, geen sightseeing, noppes. En ik heb juist
gisteravond in de reisgids over Lanzarote gelezen, en dat lijkt zeer de
moeite waard. 20.00: Inmiddels zijn we
een beetje gewend aan die rare winden hier. Het is heel gek, want we horen
op de marifoon anderen klagen over de weinige wind, 4 knopen buiten op
zee, terwijl wij regelmatig boven de 20 knopen over ons heen krijgen. En
de windrichting wijzigt
ook nog eens twee keer per dag 180 graden. Het zullen wel valwinden zijn,
en het verbaast ons dat ze daar in de pilot niets over zeggen. In de loop
van de dag gaat de wind wat meer liggen, en wordt het vrij rustig. Zo rond
een uur of 6 wordt het wat frisser omdat de wind dan uit NO komt, dus over
water. We liggen dus wel weer aan lagerwal, maar we besluiten om hier te
blijven, het anker heeft zich vandaag wel bewezen, en waarschijnlijk
zouden we anders halverwege de nacht weer moeten verkassen. 's Nachts gaat
het weer stormen. Het is verder wel zaaaalig weer, zo rond de 30 graden,
met een luchtvochtigheid van 37% (!!!!). Met een windje erbij (en die
hebben we dus), is dat prima uit te houden. Heerlijk dagje gehad. |
zo 27 okt | Atl. Oceaan - Lanzarote - Isla Graciosa | 01.00: Het is
duidelijk te horen dat we weer in de bewoonde wereld terecht komen. Op
marifoonkanaal 16 is bijna de hele tijd communicatie, hoewel ik op de
radar geen schepen kan ontdekken. Van normale
scheepscommunicatie tot "Ik KNOW you, I can SEE you...." met als
reactie "Fuck you too", gekken die wat zitten te hijgen of het
nodig vindt dat iedereen 5 minutenlang zit te luisteren naar Marokkaanse
(denk ik) jengelmuziek. Zo erg, dat je tussendoor "Please be quiet!"
hoort, en "Shut up, you motherfuckers. This is a safety channel".
Het is bijna continu, en je wordt er gestoord van, maar het is het
noodkanaal, dus je wilt het toch niet uitzetten. In de afgelopen 4 dagen
hebben we welgeteld 2 vrachtschepen en 2 zeilschepen gezien. Is wel wat
anders dan het IJsselmeer, waar je continu moet uitkijken en uit moet
wijken. Dat zal wel weer wennen zijn over 2 jaar. [Chantal] 03.00: Aan het begin van de avond was de
wind wat aangewakkerd tot 20 knopen, dus we hadden voor de nacht rif 1
maar alvast verwisseld voor rif 2. Maar de wind is inmiddels teruggezakt
tot 11 knopen, en onze snelheid tot 3,7 knopen. Ook is de wind iets
gedraaid, want hij valt nu niet meer recht van achteren in (NO) maar
schuin van achteren (OZO). Het grootzeil staat over stuurboord en de genua
over bakboord op de boom, en dat is dus nu niet geweldig. Je merkt gelijk
dat we meer gaan rollen. Hoog tijd om iets aan de zeilen te doen dus. JG
slaapt nog tot 03.30, en dan moet het maar gebeuren. Bij het rollen maakt
de verstaging een geluid dat door merg en been gaat. Dat was in Biscaje al
zo, en ook daarvoor moet ik nog een keer de mast in. Hopelijk is het dan
verholpen. 07.50: Land in zicht! Tenminste, op de
radar, op 21 mijl. Ik zie Isla Allegranza, een eilandje ten N van
Lanzarote. Buiten zie ik nog niets. 09.26 (of eigenlijk 08.26, want op de Canarische eilanden is het UTC. Is het trouwens alweer wintertijd in Nederland? Zal dit weekend wel zijn?): Als ik goed kijk, zie ik nu buiten ook land. 14.45 (13.45 UTC, morgen stap ik over op Canarische tijd, UTC). We liggen aan ons anker. Maar daar is het nog niet mee gezegd. Toen we anderhalf uur verwijderd waren van Isla Graciosa, begon het windje weer op te zetten. Deze keer uit het O of zelfs OZO, hetgeen niet voorspeld was. Het overleg, nadat ik JG had wakker gemaakt, of we voor dat uurtje de zeilen nog zouden hijsen, werd al vlug in de kiem gesmoord, want in no time hadden we 20 tot 25 knopen wind staan, waar we schuin tegenin moesten hakken. Weer overleg. Alle havens en ankerplaatsen van Isla Graciosa, Lanzarote en het zuidelijker gelegen Fuerteventura zijn erop gericht dat de wind vanuit het gebruikelijke NO komt, en zijn niet geschikt bij ZO wind. Wat nu? Ons plan Isla Graciosa laten varen? En waar dan naartoe? Gran Canaria is nog een dag varen, en het is maar de vraag of daar plek is i.v.m. de ARC rally. Dus toch maar de Rio (zo heet het, maar het is natuurlijk geen rivier) tussen Lanzarote en Isla Graciosa invaren, om eens te kijken. De Noordelijke kust van Lanzarote is heel steil, een enorme lavaberg, en je zou daar beschutting van kunnen hebben, maar misschien ook valwinden. Eenmaal op de Rio wakkerde de wind nog eens lekker aan met uitschieters boven de 30 knopen, en was inmiddels gedraaid naar het ZZW. Nou hebben we wel een spiksplinternieuw 30 kilo Bruce anker, maar toch.... We zagen dat de schepen die in de baaitjes aan de Z-kant van Isla Graciosa voor anker lagen, allemaal ankerop waren gegaan, en verkast waren naar de overkant, onder de N-kust van Lanzarote. Officieel geen ankerplaats, en dus is de bodemsoort niet in de pilot beschreven. Pinical een tijdje met de kop in de wind gehouden, zonder snelheid, om te kijken of de wind zou afnemen. Niet dus. Dan maar kijken hoe die jachten het doen aan hun anker op de niet-anker-plaats. En uiteindelijk hebben we besloten om ons anker daar ook maar in het water te laten plonzen. De diepte volgens de dieptemeter was goed, en de bodem zand, zo te zien aan de kleur van het water (al kan het natuurlijk zijn dat er een klein laagje zand op een rotsbodem ligt, maar dat kan onze Bruce ook wel aan). Ik zei tegen JG dat onze reis tot dusver
bijna een klucht lijkt. Even een kleine synopsis: 18.00 uur: De wind heeft bijna een volledig
rondje gemaakt, en is nu NO. We zijn dus verkast naar het oorspronkelijke
doel, een ankerbaaitje bij Isla Graciosa, een paar honderd meter verder
aan de overkant. Of we hier lang kunnen blijven is nog maar de vraag, want
volgens MaxSea gaat de wind morgen weer naar het ZO. |
za 26 okt | Atl. Oceaan | 10.10: De hele
nacht is erg onrustig geweest. Het is nog
steeds één grote klotsbak. Ik schat dat de golven zich inmiddels hebben
opgebouwd tot 3 a 4 meter, maar het blijft moeilijk te zeggen. Het waait
nog steeds stevig, zo'n 24 knopen. Het enige voordeel is dat we wel lekker
snel gaan, en het moet wel raar lopen willen we nog een vijfde nacht nodig
hebben. Wat zullen we slapen!!! We werden net opgeroepen door een Engels
schip dat in Lagos aan dezelfde steiger lag. Zij zitten ca 16 mijl achter
ons, en gaan waarschijnlijk ook naar Lanzarote. JG ligt eindelijk te
slapen, in de voorpunt. Vannacht hebben we in de kajuit geprobeerd te
slapen, bij mijn tweede wacht lukte dat een beetje, maar bij JG lukte dat
niet, en hij is dus weer verkast. Mijn lenzendoosje is in de natte cel
onder de teakhouten vlonder beland, en die gaat er zo moeilijk uit dat we
dat met dit geslinger al helemaal niet hoeven te proberen. En de nieuwe
lenzen zijn ver weg. Koppijn dus. We vragen ons af waar die ontzettende bak wind vandaan is gekomen. Op de SSB weerkaartjes noch op de Maxsea weerfile (die we met de Iridium satelliettelefoon hebben binnengehaald) is eigenlijk niets bijzonders te zien. Ook de barometer heeft nauwelijks een kik gegeven. Als jullie vinden dat dit wel een klaagzang lijkt, klopt..... maar mag 't ff? Deze dag hebben we 156 mijl afgelegd. We hebben het niet zo nauwkeurig bijgehouden, maar het zou wel eens een record kunnen zijn. [Chantal] 18.10: In de loop van de middag is de wind
afgenomen tot ca 16 knopen. En nadat de zeegang later ook weer tot wat
normalere proporties is teruggekeerd, kunnen we zowaar zeggen dat we
lekker zeilen. Aan het rollen is overigens geen eind gekomen. Ze
zeggen dat je daar aan went, maar daar hebben we toch ernstige twijfels
over. |
vr 25 okt | Atl. Oceaan | 01.15: Als mijn
wacht begint, om 23.30, waait het 13 knopen, recht van achteren, en na het
even aangekeken te hebben besluiten we de zeilen te hijsen. Als je voor de
wind zeilt, duurt het altijd een tijdje voordat dat gebeurd is, want eerst
moet het grootzeil worden gehesen en met een bulletalie worden geborgd (om
te voorkomen dat je een klapgijp krijgt, voor leken: dan zwaait de giek
met grootzeil naar de andere kant omdat de wind net iets anders invalt),
en daarna de genua uitgerold en op de boom gezet (ook weer om ervoor te
zorgen dat de wind daar goed in blijft vallen). We krijgen de genua niet
helemaal uitgerold, en na met de maglite gekeken te hebben hoe dat komt,
blijkt er een lijntje om de genua heen te zijn gerold. Dat lijntje hebben
we ooit door de mast getrokken om daar nog eens een val mee door de mast
te leiden, maar het lijntje is gebroken, en is nu om de genua gerold. Dat
betekent dus dat we die een stukje ingerold moeten laten, en dat ik de
mast in moet. Dat doen we wel op de Canarische eilanden. En toen alles
stond, en we de juiste koers weer aanhielden, bleek de wind wat gedraaid,
en stond het grootzeil aan de verkeerde kant. Dus bulletalie weer los, en
een gijp gemaakt, bulletalie weer vast. Omdat de zeilen toch af en toe
klapperden, hebben we toch maar wat opgeloefd (voor leken: naar de wind
toedraaien), zodat de wind er wat beter in viel. Bijkomend voordeel is dat
de snelheid dan ook omhoog gaat, en daarmee compenseren we dan hopelijk
ook weer de extra mijlen die we afleggen.
02.15: Schip in zicht op de radar, en ook
buiten zie ik hem. Het heeft ons wel erg verbaasd dat we onderweg zo
weinig schepen zien. Voor iedereen die in Lagos lag te wachten op het
goede weer om over te steken, was dit toch echt wel de kans, dus we hadden
verwacht dat de hele stoet tegelijkertijd met ons zou vertrekken. Niet
dus. JG heeft gistermiddag nog via de SSB met Corno van de Simon de Danser
gebabbeld, en toen zij rechtsomkeert maakten, hebben ze maar 1 ander schip
gezien dat onze kant uit kwam. Vreemd. Maar zij hadden toch ook wel
geluiden gehoord van mensen in de haven, die zoiets hadden van: "We
kijken het nog even aan, want de wind is al zo lang tegen". Misschien
konden ze het niet geloven? Maar hun kans om over te steken lijkt nu wel
verkeken, met dat nieuwe lagedrukgebied in aantocht. 17.40: Het is de hele dag al rollen
geblazen. Aan het begin van mijn tweede wacht om 07.30 waaide het al 19
tot 21 knopen met een stevige zeegang, en na enig aandringen (JG wilde
natuurlijk naar bed) hebben we een rif gezet. Gedurende de dag werd de
wind harder, en het eerste rif is vervangen door het tweede, en zojuist
het derde rif. Het rollen wordt er nauwelijks minder om. Het waait
inmiddels zo'n 25 knopen, en de zeegang is nog vervelender geworden.
Tijdens zo'n grote zwieper, waarbij we nog net niet met de gangboorden in
het water komen, hoor je binnen alles wat in de kastjes en ruimten zit
naar de ene kant rollen en vervolgens weer naar de andere kant.
Oorverdovend is het nog net niet. JG heeft zojuist ons eerste blikvoer
opengemaakt. Hoewel we varkensvlees in de koelkast hebben en veel
groenten, zien we echt kokkerellen niet zitten. Ik heb zojuist terwijl we
het derde rif aan het zetten waren ENORM mijn elleboog gestoten aan de
lierhendel. Het koude flesje bier (bij gebrek aan ijs) kon niet voorkomen
dat de plek wordt nu al blauw wordt. Blijven beweging, denk ik maar, want
anders is ie morgen helemaal stijf. Ik houd het hier weer voor gezien en
ga naar buiten, want anders kan ik straks de vissen gaan voeren. Fijn is
dus echt anders..... Wisten jullie dat een toiletrol door het slingeren
zelf helemaal kan uitrollen? 23.30: Fijn is inderdaad ECHT anders.
Inmiddels is de wind aangewakkerd tot ca 26 knopen met uitschieters boven
de 30 knopen (35 gezien). Dat is dus 7 Bft met hogere uitschieters. We rollen nog steeds
heel erg, en
van slapen komt dus niets. Ik ben wat eerder uit bed gekomen zodat JG kan
proberen te slapen. Maar dat was dus ijdele hoop, want even later kregen
we een breker in de kuip. Het raampje in de achterkajuit stond op een kier
om te ventileren, en dus kreeg het voeteneinde van ons bed een volle
lading zeewater. Shit. Beddengoed, dekbedden en matrassen nat. Nou droogt
dat natuurlijk wel weer, maar het zout blijft natuurlijk wel vocht
aantrekken. We hebben geen slaapzakken bij ons, dus JG behelpt zich met
een badhanddoek en trekt zijn benen op. Dit is niet leuk. Het is weliswaar
tot dusver niet beangstigend, maar als het zo moet, dan hoeft het van ons niet zo. We
vragen ons af hoe het in de passaat zal zijn. |
do 24 okt | Atl. Oceaan | 10.15: 's Nachts
was de maan weer onze metgezel, dus het was lekker licht buiten. Ik zit
tijdens de nachtelijke wacht veel in de kajuitopening; het feit dat je de
golven kunt zien aankomen, zorgt er bij mij voor dat ik niet al te
misselijk word. Overigens zitten we tijdens de nachtwacht meestal binnen,
aan de kaartentafel (als de buik het toelaat dus). Veel te navigeren is er
natuurlijk niet, het is gewoon 206 graden varen, maar met een boekje
erbij, een beetje de website bijwerken, soms een mailtje maken, wat op het
radarscherm staren, een beetje eten en drinken, is het meestal prima uit
te houden. Soms doe ik een of meerdere tukjes (met name tijdens mijn
tweede wacht van 07.30 tot 11.30, dat vind ik de vervelendste wacht) en
zet dan de digitale timer op 12 minuten, met de kookwekker als back-up. De
lift met het jongetje dat op alle knoppen drukt is inmiddels verworden tot
constant geslinger (variërend van 5 tot 15, soms 20 graden helling). Ook
niet echt favoriet, maar wel beter dan geslinger in combinatie met
gehotsebots. Daardoor slaap ik tijdens JG's tweede wacht wel wat, en ben
ik ook niet echt meer misselijk. Op dag 1 hebben we er 112 mijl opzitten, ongeveer een vijfde van het traject. Op de weerfax die we via de SSB hebben ontvangen is over 120 uur een flink lagedrukgebied te zien boven de Azoren, en daar zijn we niet blij mee. Het is wederom een behoorlijk diep lagedrukgebied, met de isobaren in m.n. het NW kwadrant dicht bij elkaar, en zorgt over 120 uur voor tegenwind. Opschieten geblazen dus. De weerinformatie van Maxsea, die we gisteren voor vertrek nog even gedownload hebben, geeft overigens een ander (positiever) beeld over 120 uur, met het betreffende lagedrukgebied wat noordelijker, zodat we daar geen last van zouden hebben. Ja, zo gaat dat met lange termijnvoorspellingen. Toch in de gaten blijven houden, dat lagedrukgebied. [Chantal] 14.14: Afgezien van de wind (5 knopen recht
van achteren, dus we zijn aan het motoren) is het weer fantastisch.
Stralend blauwe hemel, en de temperatuur binnen is 26 graden. Voor de
derde keer sinds
ons vertrek uit Nederland kan de bikini uit de kast, en
deze keer voor langer dan een uur. Onze huidjes zijn nog steeds niets
gewend (behalve hoofd, armen en benen), dus flink smeren. 15:40: Logboek bijgewerkt, weerfaxen
bekeken etc. Ik voel me soms net een ondankbaar en ontevreden boer; altijd
iets te mekken over het weer.... Is er eindelijk geen tegenwind of storm,
is het vrijwel windstil..... Grrrrr. En dus staat de motor weer aan en dat
is niet het prettigste geluid bij ons aan boord.... Met deze wind zeilen
kan, maar dan doen we er een kleine 2 weken over... :-) Dat willen we Bin
(en Wouter?!?!?!?) niet aan doen. De verstaging maakt nog steeds een
"krakend" geluid bij het zwiepen van de boot (en dus de mast) op
de dwars inkomende swell. We hebben dat al eerder gehoord maar het was er
niet meer van gekomen om dit te verhelpen. Het komt, naar alle
waarschijnlijkheid, door de (nieuwe) verstaging die steeds een paar millimeter
verschuift door de uiteinden van de zalingen; het
gekners van metaal op
metaal dus, dat door de hele boot heel trekt. Ik was echter vergeten hoe
verschrikkelijk dit geluid was en ik heb me daar gisteravond (voordat de
motor aan ging) enorm over lopen opvreten..... De vraag is wat hier aan te
doen; het geschuif van de stagen door de zalingen voorkomen (hoe????) of
juist de zalinguiteinden wat ruimer maken zodat de stag er makkelijker
door heen schuift? Of is dat weer niet goed voor het krachtenspel op/van
de mast????? Tips en oplossingen zijn van harte welkom!!!!!! 19.00: Dolfijnen!!!! En deze keer wat
langer dan een paar minuten. Het is een andere soort dan we eerder hebben
gezien. Deze zijn wat kleiner, en hebben een wit/grijze buik. Ze lijken
wat minder dartel dan de andere soort, maar nog steeds dartel genoeg om ons te
vermaken. Ze zijn met name dol op de boeg, daar buitelen ze over elkaar
heen, af en toe een jumpje. Echt ontzettend leuk om te zien! We sporen ze
natuurlijk van harte aan. Het is alweer tijdens de schemering dat ze ons
vergezellen, misschien valt de witte buik van Pinical dan wat minder op...?
Als ze uit het water springen, zie je heel duidelijk het gaatje op hun kop
opengaan, en gelijk weer sluiten als ze weer onder water verdwijnen. Het
is lastig om die snelle beestjes op de gevoelige plaat vast te leggen, maar JG heeft er
toch een paar leuke van gemaakt. |
wo 23 okt | Lagos - Atl. Oceaan | Na
nog wat laatste dingetjes gedaan te hebben, zijn we om 10.00 uur
vertrokken uit Lagos. Even later vertrokken ook de Iron Overload (zie
foto) en de
Simon de Danser. Natuurlijk was er nauwelijks wind, en de wind die er was
kwam uit het ZW. Na elkaar via de marifoon een goede vaart toegewenst te
hebben, konden we na een uur of 3 de zeilen hijsen. Om 14.00 uur werden we
opnieuw aangeroepen door de Simon de Danser met de melding dat ze
rechtsomkeert hadden gemaakt. Ze hebben besloten om toch niet naar de
Canarische eilanden te gaan, maar naar de Middellandse Zee. Het gevoel van
tijdsdruk speelde daar een rol in. Het was niet echt een verrassing, want
de laatste dagen waren er al twijfels, maar niettemin vinden we dit echt
ontzettend jammer. Het verbaast ons dat er niet de grote uittocht uit de haven van Lagos is, die wij verwachtten. Iedereen heeft zitten wachten op goed weer, dus wij dachten dat de haven wel leeg zou stromen. Maar we zien maar weinig schepen ons volgen. Misschien zijn er meer schepen waarbij de twijfels de kop opstaken, we zitten tenslotte wel tamelijk laat in het seizoen. De zee is nog wel heel vervelend. Ik ben blij dat we besloten hebben om niet gisteren te vertrekken, want dan had ik waarschijnlijk echt over de reling gehangen. Ik voel me nu al totaal niet lekker. Het lijkt net alsof je in een snelle lift staat met een klein jongetje dat het leuk vindt om snel achter elkaar knopjes in te drukken. Geen zin in iets te eten (opmerkelijk, in mijn geval) of drinken, maar ik dwing mezelf om dat wel te blijven doen. Een pilletje nemen wil ik niet, want ik moet er toch een keer doorheen. Maar op een gegeven moment doe ik dat toch maar, maar helpen doet het eigenlijk niet echt. De swell is waarschijnlijk nog het gevolg van de storm, en is toch wel hoger dan de voorspelde 1 a 2 meter. We slingeren behoorlijk, en dat is met een ruime koers en weinig wind niet fijn. Bij iedere zwieper klapt de genua, en de koers is niet ruim genoeg om die op een boom te zetten. Om half acht ga ik te kooi, maar slapen met dat gehotsebots en geslinger is er niet bij, al heeft JG de koers iets meer naar het westen verlegd. Als JG's wacht voorbij is (23.30), heeft hij het helemaal gehad. Dat rotte geslinger, hij heeft de zeilen maar weer ingeruild voor de motor, al hebben we 10 knopen ruime wind. Onze Pinical wil daar niet op lopen. Het lijkt zelfs wel of hij nog langzamer gaat als je aan het trimmen gaat. Hij is ook niet lekker van de swell, en zegt dat ie terug wil, zichzelf eigenlijk maar half gelovend, want aan de andere kant wil hij natuurlijk ook graag verder. Het tegenvallende weer en de wind sinds we vertrokken zijn speelt natuurlijk ook een rol. Natuurlijk zetten we wel door, maar op zulke momenten vinden we het toch allemaal een beetje tegenvallen. Morgen weer een dag. [Chantal] |
di 22 okt | Lagos | Dag
voor vertrek en dus dinsdag klusdag. Terwijl JG de natte cellen uitgebreid
schoonmaakte heb ik de EPIRB (het satellietnoodbaken, zie veiligheidsuitrusting)
en de Maglite opgehangen (die hadden nog steeds geen definitieve plek).
Beide bij de ingang van de kajuit, zodat ze bij de hand zijn, maar wel
zodanig dat je er niet tegen aan valt of schopt (met het gevolg dat ik dus
in 3 bochten lag. JG ook natuurlijk, in die natte celletjes). Je wilt die
EPIRB toch niet per ongeluk activeren. [Chantal] Ik was eigenlijk nog niet
klaar met m'n verhaal, maar toch maar eerst op internet gezet. Zo'n
laatste dag voor vertrek is toch altijd heel druk. Je bent de hele dag aan
het vliegen om nog even dit en dat te doen. Bijboot leeg, op het dek
binden. We hebben we kotterfok gehesen om te kijken hoe die staat (als een plank
nog, want het doek is nog erg stijf). En daarna worstelen om hem weer
terug de zeilzak in te krijgen, deze keer met de leuvers aan de kotterstag
en de schoot aan de schoothoek. Zeilzak vastbinden, plek zoeken voor de bodems van de
bijboot. Afwassen, laatste wassen doen, handige plek gemaakt
bij de kaartentafel voor de pilots (met een elastiek, je wordt zo
vindingrijk), fiets vastbinden, reservewater stouwen, nog even kijken
welke kaarten we van de Carib hebben en of we die van de Simon de Danser
moeten kopiëren, kletspraatje met Arie en met Corno en Petra,
boodschappen doen, maaltijd klaarmaken voor 2 dagen. En natuurlijk te
weinig tijd om alles te doen wat je wilt doen, maar dat is altijd zo. |
ma 21 okt | Lagos | De
stormdepressie die onze overtocht naar de Canarische eilanden belemmerde,
is nu op weg naar Engeland. Hij zal niet over Nederland trekken, maar
jullie zullen er toch nog wel een graantje van meepikken..... Hier is het
vandaag nog vlagerig. Vanochtend trouwens ook nog hoosbuien gehad,
dus rennen om de was op tijd binnen te halen. Wat niet lukte. Even later
was het weer blauw, dus huppekee, was weer naar buiten. En na een kwartier
weer naar binnen. Nou, het wordt toch wel tijd dat we naar de Canarische eilanden gaan, want anders klopt de titel van deze pagina niet meer..... En dat gaat gebeuren ook! Het plan was om morgen te vertrekken, als het hogedrukgebied onze kant op komt. We zouden inderdaad morgen wel weg kunnen, maar gezien de voorspelde golfhoogte (4 tot 5 meter) wachten we nog een extra dagje (die kan er ook nog wel bij). Woensdag is de golfhoogte 1 tot 2 meter. En bovendien hebben we dan (met name na woensdag) lekkerdere wind. [Chantal] Au. Gisteravond toch wat
teveel wijntjes naar binnen gewerkt. Na goed ontbijt en douche is de
wereld weer helemaal mooi. De weervoorspelling is nog steeds goed en ik
heb veel zin in woensdag vertrekken. Voor die tijd kunnen we dan nog mooi
wat dingen doen. JG heeft de flexibele
kotterstag aangehaakt. Tot nu toe hebben we onze kotterfok nog niet
gebruikt. Enerzijds is dat nieuwigheid, je bent namelijk gewend om de
genua gewoon wat in te rollen als je wat minder voorzeil wilt hebben. Maar
belangrijker is dat tijdens het varen meestal de bijboot op het voordek
ligt, en die kan daar alleen maar liggen als we de kotterstag opzij hebben
gezet. Voor zo'n oversteek gaat de bijboot toch leeg, en we zijn dan ook
van plan om de kotterfok (die dus niet rolbaar is, maar met leuvers aan de
stag moet) vóór vertrek alvast aangeslagen op het dek te binden (in de
zeilzak). Die hebben we dan al gebruiksklaar als de nood aan de man is. De
bijboot is nu dus leeg, maar het blijft een onding, zo'n groot
onhandelbaar ding, zeker vanwege die houten bodems. |
zo 20 okt | Lagos | Vanochtend
kwam Arie wat lectuur brengen. Hoe hij aan de Libelle en de Marie Claire
kwam, hebben we hem 's avonds gevraagd...... We hadden hem namelijk te
eten gevraagd, zoals beloofd via de mail, al tijden van tevoren. 's
Ochtends hebben we boodschappen gedaan en 's middags heb ik de hele middag
in de kombuis gestaan om te koken. We hadden nog veel wortels, dus ik had
het in mijn hoofd gekregen om wortelsoep te maken (voor het eerst van m'n
leven). Omdat we geen mixer aan boord hebben, had ik de wortels in hele
kleine stukjes gehakt (anderhalf uur mee bezig geweest....., een
keukenmachine zou toch wel handig zijn). Vervolgens uien gesnipperd en
knoflookjes geperst en gefruit, wortels en bouillon erbij, en maar wachten
tot ik de wortels door m'n nylon zeefje kon drukken. No go dus, dus
uiteindelijk toch maar bij de Simon de Danser een mixer geleend (die
moeten we dus ECHT hebben, ook al moet ie op 220 volt). En uiteindelijk,
met wat andere ingrediënten erbij, werd het toch wel een erg lekker
soeppie, al zeg ik het zelf. En verder heb ik me weer uitgeleefd met het
recept van afgelopen woensdag, hetzij ietwat gemodificeerd, en het
gasverbruik vaart er wel bij, moet ik eerlijk toegeven. JG heeft in de
tussentijd wat technische dingen gedaan (ik moet eerlijk toegeven dat het
klassieke rollenpatroon toch wel vorm begint te krijgen bij ons aan boord,
en dat terwijl we voor we deze reis begonnen allebei van alles aanpakten.
Al moet ik toegeven dat elektronica niet mijn grootste hobby is, geef mij
maar dingen die je beter ziet, zoals timmerwerk). In elk geval was het erg
gezellig met Arie, en zeker voor herhaling vatbaar. Voor diegenen die nog
niet onze button Andere
Zeilers hebben aangeklikt, Arie wil net als wij in 2 jaar de wereld
rond, en zijn reis staat in het teken van zijn ziekte hemochromatose
(ijzerstapeling). Zijn schip heet dan ook Iron
Overload, en hij wil, naast natuurlijk de ervaring van zo'n zeilreis
nu het nog kan, de ziekte hemochromatose (waaraan 1 op 200 (!!!) mensen
lijden) meer bekendheid geven. [Chantal] |
za 19 okt | Alvor - Lagos | Vanochtend
hoorden we vanuit ons bed de wind al gieren, en we zaten dus beiden wat
onrustig aan het ontbijt. Snel weg hier, voordat het echt vervelend wordt
buiten. Teruggevaren tussen de banken de lagune uit via dezelfde route als
heen, JG sturend op mijn aanwijzingen, ik binnen met de Maxsea kaart
inclusief de track van de heenweg voor mijn neus. Eenmaal buiten was het
inderdaad vervelend. Rotgolven. Voor dat kleine eindje toch nog wat
boeken, een krant en papieren laten liggen, en ook de noodvoorraad water
(5 l flessen) was nog niet gestouwd. Het was dus binnen de kortste keren
oorlog in de kajuit. Maar ja, als het eenmaal op de vloer ligt, kan het
niet verder vallen hè... Gelukkig was het maar een klein eindje naar
Lagos. We zagen de Simon de Danser niet tussen de pieren uit komen, dus
toch maar even via de marifoon gecheckt of ze niet vastzaten en of alles
ok was. En een uur later, aan de steiger in Lagos, zaten we met z'n vijven
in de kuip aan de koffie, Petra, Corno, Arie en wij. [Chantal] |
vr 18 okt | Alvor | Ontbeten
met een stuk appeltaart van Petra. Daarna een halve werkdag met allerlei
klusjes. Van Petra en Corno hebben we het programma gekopieerd om
weerkaarten met de SSB te ontvangen, dus terwijl we bezig waren, kwamen de
weerfaxen gewoon binnen"rollen". Vol verwachting klopte ons
hart, want op de rand van het Maxsea weerplaatje, dat ik nog van internet
had geplukt, dacht ik wat windpijltjes te zien die suggereerden dat er een
hogedrukgebied zit achter het enorme lagedrukgebied dat er aan zit te
komen (zie plaatje op de homepage en hieronder). En op de SSB weerfaxen
voor 120 uur vooruit bleek dat inderdaad zo te zijn. Het is nog wel een
lange termijn voorspelling, maar we hebben nu al onze hoop gevestigd op
dat hogedrukgebied. Als het doorzet, zouden we dinsdag weg kunnen.
Hopelijk zijn de golven dan niet al te vervelend (ze geven nu voor
bepaalde gebieden 9 meter, brrrrrrr, dán gaan we natuurlijk niet). Na het
tij voor as dinsdag gecheckt te hebben, bleek dat we dan pas om 13.00 uur
uit Alvor weg zouden kunnen, en dat is toch wat zonde. Bovendien moeten we
nog water tanken voor die tijd, en we besloten dan ook om morgen, net voor
de wind echt losbarst weer terug te gaan naar Lagos. Ja, het is echt
vooruitdenken en plannen. 's Middags kregen we een telefoontje van Arie
Boom van de Iron Overload. Met Arie hadden we al vaker mailcontact gehad,
maar we hadden elkaar nog niet getroffen. Hij was in Lagos, en had in het
internetcafé bij het intypen van www.p gezien dat in de scrollbalk www.pinical.nl
stond, dus hij dacht dat we nooit ver weg konden zijn. Die zullen we dus
morgen ontmoeten. 's Middags het dorp in, en toen we langs een kapsalon liepen heb ik m'n kans maar gewaagd, en heb daar m'n haar laten knippen. Ik heb nog nooit zo verstijfd in een kappersstoel gezeten, en alles nauwgezet in de gaten gehouden. Wat een ellende. Het resultaat is niet eens heel slecht, maar echt superblij ben ik ook weer niet. Wat nou snijden, volume inknippen, zigzagscheiding of wat dan ook, neeeee, gewoon haar tegen het hoofd aan plakken en met de schaar recht proberen te knippen, plus een kaarsrechte middenscheiding. 's Avonds zijn we met Petra en Corno in Alvor gaan stappen. Erg gezellig daar, live muziek, leuke tenten. Petra en Corno besloten ook morgen te vertrekken naar Lagos. [Chantal] |
do 17 okt | Lagos - Alvor | Via
sms hadden we een paar dagen eerder al begrepen dat de Simon de Danser in
Alvor voor anker lag. Alvor ligt twee mijl verder naar het oosten, en het
leek ons wel gezellig om hen op te zoeken en ook in Alvor voor anker te
gaan. De ankerplek ligt in een soort lagune, een beetje wadachtig, en het
is niet betond. Volgens de pilot moet je met half opgaand tij naar binnen,
dan voor anker gaan, en bij eb het traject naar de ankerplek verder
afleggen, omdat je dan de zandbanken tenminste ziet. We moesten vroeg op
om met half opgaand tijd daar naar binnen te gaan. Van tevoren nog even
pinnen, jachtwerf betalen, pasje van de marina terugbrengen en nog even
naar de internetgelegenheid om een weerfiletje op te halen. Vliegen dus.
Omdat we inmiddels al in de gaten hebben dat de pilotaanwijzigingen
redelijk aan de voorzichtige kant zijn, zijn we, eenmaal binnen de pieren
van Alvor, gewoon doorgevaren. Het is inderdaad slecht te zien, dus wel
met een heeeeel traag tempo, en even later konden we voor het eerst ons
nieuwe anker in het water laten plonzen. Wel vreemd dat ze niet een paar
stokken in de grond steken om de vaarroute aan te geven, maar het is een
heel mooi plekje (foto hiernaast is het kaartje uit de pilot). En daarna even bijkletsen met Petra en Corno op de Simon
de Danser. Het bleek dat zij vanuit Sines al op weg waren gegaan naar
Madeira, maar uiteindelijk toch maar terug zijn gegaan. Beiden zeeziek,
weinig wind of verkeerde wind, vervelende golven. Zo zijn ze met een
omweg, 240 mijl in plaats van 80 mijl, in Alvor beland. En het plan om de
wereld rond te gaan stond op losse schroeven, ze overwogen om toch maar de
Middellandse zee in te duiken. En dat zouden wij toch wel ontzettend
jammer vinden. [Chantal] |
wo 16 okt | Lagos | Vandaag
dus de boot het water uit. Wat een viezig onderwaterschip heb je na 4
maanden zeg!! Bij navraag bleek dit niet normaal te zijn. We hebben toch
besloten om het schip niet af te laten spuiten, want dan komt de
zelfslijpende antifauling ook mee, en dat goedje van EUR 1.017 per 20
liter vinden we toch een beetje te duur om dat met het water weg te laten
lopen. Maar hier willen we dus nog wel wat informatie over inwinnen. Ook bleken we een stukje visnet in onze schroef te hebben. Dat hadden we niet gemerkt, maar het is toch wel fijn dat je het er dan zo af kunt plukken zonder je met een snorkel onder water te moeten begeven. De schroefas moest iets naar achteren om de oude afdichting er af te kunnen krijgen en de nieuwe er weer op, maar dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het ding zat echt muuuuurvast. Hamer en beitel moesten er aan te pas komen, en niet te zuinig ook. Maar goed, er zit nu een nieuwe op. Fijn bedrijf dat Sopromar. Vanavond hebben we via de wereldomroep (en eerder van van Egbert Schelhaas, die belde) gehoord dat het kabinet Balkenende inderdaad is gevallen. En dat er nu kritiek is op Balkenende omdat ie de boel niet in de hand heeft weten te houden. Het is toch niet te geloven.... [Chantal] We drijven weer en liggen bij de
reparatiewerf aan de steiger. Dat is dus in de haven voor de locals en dus
met name de visser, en dat geeft zo zijn eigen luchtje zullen we maar
zeggen....:-) Aangezien we afgelopen zondag een boel eten hadden ingeslagen voor de oversteek naar de Canarische eilanden, en we die we maandag niet bleken te kunnen gaan maken, plus omdat we gisteren lekker uit eten zijn geweest, zat ik natuurlijk nu met vlees voor 4 dagen dat op moest. In tijden van overvloed is wecken de weg, staat in het maandblad Zeilen, dus ik heb gisteren de halve middag/avond in de kombuis gestaan om te kokkerellen. Twee maaltijden voor twee dagen (in totaal 4 dus). En omdat de koelkast en het groente/fruitnet ook helemaal uitpuilden van de groente, kon ik me lekker uitleven. En voor één keertje, omdat het zo lekker was, zal ik het geheim van de kok van gisteravond prijsgeven. Vergeef me dat ik niet overal precieze hoeveelheden bij zet, want ik doe altijd maar wat. Dus: |
di 15 okt | Lagos | Gisteravond
kregen we een sms-je van Martijn dat hij en Hanne inmiddels trotse pappa
en mamma zijn van Sofie. Van harte!! Vandaag hebben we van alles gedaan. Na de bankzaken bekeken te hebben in het internetcafé, zijn we doorgelopen naar het jachtwerfje waar we ons anker hebben gekocht. Als we toch de eerstkomende dagen niet weg kunnen naar de Canarische eilanden, kunnen we immers maar beter van de nood een deugd maken. En we hebben een hele goed indruk van dat bedrijf gekregen. Onze schroefasafdichting lekt een beetje als we motoren. Op zich is dat geen ramp, maar als we dan toch de gelegenheid hebben, dan kun je maar beter het zekere voor het onzekere nemen, dachten wij. Het kan maar gebeurd zijn. De boot moet dan wel (op z'n minst met de kont) het water uit, want anders loopt het zo de boot in. We zijn dus naar Sopromar gelopen en hebben ons probleempje voorgelegd. En jawel hoor, mañana om 14.00 uur kon dat wel even geregeld worden. Wat een geweldig bedrijf. JG heeft de SSB aangesloten, zodat we nu kunnen ontvangen (zenden nog niet, daar moet ie nog wat voor doen). Hiernaast een foto van de automatische antennetuner. Ziet er eg ingewikkeld uit, vind ik, maar JG snapt er alles van..... We hoorden 's avonds op de wereldomroep, nu via de SSB, dat als Claus vandaag niet was bijgezet, Balkenende waarschijnlijk het ontslag van zijn kabinet aan de Koningin zou hebben aangeboden. We zijn benieuwd naar het vervolg van deze soap. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest (in het kader van: we zijn nou toch met geld aan het smijten, nieuw anker, boot laten liften, dus dat kan er dan ook nog wel bij) bij dezelfde tent als eerder. Mmmmmmmm. [Chantal] |
ma 14 okt | Lagos | Vandaag hadden we afgesproken met
Loes. Loes is een zus van Manja, moeder van Bin, en woont in Albufeira. Bin heeft het een
en ander voor ons naar Loes gestuurd, dus wilden we een bezoekje afleggen. De trein stopt
hier voor de deur, dus dat is gemakkelijker dan met de boot (Albufeira heeft geen
jachthaven, noch een ankerplek). Loes bleek een schat van een mens, en het bezoekje
enerverend. Overigens, langs de route naar Albufeira is de aarde veelal rood, echt prachtig om te zien, een hele diepe rode terracottakleur. Volgens mij bauxietrijk, en ik geloof zelfs dat we ook mijnen hebben gezien. Verder heel veel sinaasappelbomen vol met sinaasappels. Ook veel op de grond, en we hoorden van Loes dat de fruittelers geen personeel meer kunnen krijgen om te plukken, dus dat ze het maar laten gebeuren. Zonde!! We hebben overigens op markten e.d. niet bijzonder veel sinaasappels gezien. 's
Ochtends voordat we
naar Albufeira zouden gaan, togen wij vol verwachting naar de winkel waar we hier kunnen
internetten, om een weerfile voor de komende 5 dagen te downloaden. De spanning werd nog
eens extra opgevoerd doordat, eenmaal op de boot, de diskette waarop wij deze ZIP-file
hadden gezet een disk error had; alle files waren leesbaar, maar net die ene niet..... JG
dus opnieuw naar de winkel met een nieuwe diskette. En vol verwachting klopte ons hart
toen we die gezamenlijk gingen bekijken. We willen namelijk ONTZETTEND graag weg richting
de Canarische eilanden. Maar we werden absoluut niet blij van wat we zagen nadat we de
file hadden geïmporteerd in ons navigatieprogramma. Eerstkomende dagen wind tegen dan wel
heeeeel weinig wind mee, maar het venijn zat hem echt in de staart. Het weerplaatje voor
over een dag of 4 a 5 ziet er uit zoals hiernaast..... Pas overigens op met openen
(dubbelklikken) als je een trage computer of lijn hebt, want het bestand is vrij groot
(213 kb) om hem nog leesbaar te houden. We kunnen natuurlijk inzoomen, maar voor het
grotere beeld is het plaatje hiernaast wel duidelijk: een enorm, zeer diep lagedrukgebied
(975 hP!!!) iets ten NO van de Azoren, waar normaliter een hogedrukgebied hoort te liggen
(hetgeen wij de afgelopen maanden nog maar 1 keertje hebben gezien overigens, en dat was
zo'n kleintje dat wij er niet van konden profiteren)). Met windsnelheden van 50 knopen
vlak bij de kern (die pijltjes met veren geven de windsnelheden en richting aan. Een half
veertje is 5 knopen, een heel veertje 10, met 5 hele veertjes, dus 50 knopen, maken ze er
een pijltje van. Bij een lagedrukgebied gaat de wind linksom naar de kern), maar ook vlak
bij onze route naar de Canarische eilanden nog een knoop of 35. En dat pal tegen. Als het
weer zich precies volgens dit bericht zou ontwikkelen, zouden we op onze route maximaal 25
knopen tegenkomen. Op zich kunnen we dat wel hebben, liever niet met wind tegen, maar we
willen zo ONTZETTEND graag weg. Het is al best laat in het seizoen, en we willen ook nog
voldoende tijd hebben op de Canarische eilanden. Een maandje voor 6 eilanden is namelijk
echt niet veel. Zeker niet als je daar ook nog voorbereidingen moet doen voor de grote
oversteek. We hebben dus lang getwijfeld, maar uiteindelijk heeft het verstand
gezegevierd. We gaan dus voorlopig niet, want als dat lagedruk gebied het in zijn hoofd
krijgt om iets naar het ZO te trekken, zijn we de sigaar. BALEN! |
zo 13 okt | Lagos | Vandaag was weer een klusdag. Na
het inruimen gisteren hadden we nog ruimte over, dus vanochtend hebben we nog een lading
boodschappen gedaan. De boot is nu nog voller dan toen we vertrokken. Dat inruimen kost
toch altijd wel tijd, maar met wat herschikken winnen we toch iedere keer weer wat ruimte.
Bloemlezing uit onze klusacties vandaag: ons "zuivelvak" onder de zitting
schoongemaakt want een houdbaar kwarkje had gelekt (en dan is het toch niet zo houdbaar
meer, brrrrr, eigenlijk een klus voor JG, want hij is van de vieze klusjes, maar ja),
bacteriefilter in de brandstofaanvoer gemonteerd, groffilter/waterafscheider schoongemaakt
en filter vervangen, kast in de punt gereorganiseerd (en als je begint met reorganiseren,
dan blijf je bezig), terugslagklepje gemonteerd in de slang tussen de electrische
bilgepomp en de huiddoorvoer, handbilgepomp in de kajuit weer bruikbaar gemaakt (eigenlijk
een juli-klus), ondertussen rook de kajuit heerlijk naar home-made appelmoes (dat is lang
geleden dat ik dat gehad heb!!!!), gewassen, Edammer kaasjes geprobeerd te redden, start
gemaakt met het aansluiten van de SSB. Jee, wat veel!!!! [Chantal] Alsof dieselfilters monteren en vervangen
geen vies klusje is... :-) Die diesellucht ruik je een paar dagen later nog.... Verder
alle aansluitingen en slangklemmen ook gelijk maar gecontroleerd en voor zover nodig
aangedraaid. Verder de motor nagelopen; olie, koelvloeistof, klemmen, brandstofpompen,
injectoren, bedieningskabels, etc. etc. Zag er allemaal goed uit. Daarna inderdaad maar
begonnen met het definitief aansluiten van de SSB (voor de leken: de korte golf
zend-ontvanger). Bedrading lag er al, apparaat was al geïnstalleerd; al wat moest
gebeuren was alles aan elkaar knopen. En dat luistert bij een SSB zeer nauw in verband met
de kans op storingen in de ontvangst (en bij het zenden), en dat kost dus veel tijd...:-) |
za 12 okt | Lagos | Vanochtend waren we allebei een
beetje chagrijnig. Hetgeen waarschijnlijk samenhangt met het feit dat het weer nog steeds
niet geweldig is (hoewel we vandaag minder regen hadden dan eergisteren toen het de hele
dag regende), en dat op internet zagen dat de weerberichten de eerstkomende 5 dagen nog
steeds geen goeie wind voor de oversteek naar de Canarische eilanden voorspellen. Wind
tegen en (te) weinig wind. We worden ECHT niet goed van die zuidwesten wind en
windstiltes. We vragen ons af of we niet gewoon moeten gaan, ook gezien het feit dat de
voorspelde windkracht niet zo groot is. Het weer en de wind tijdens onze reis tot nu toe
trekt zich absoluut niets aan van de statistieken en heersende weersystemen. Maar het
vooruitzicht om het grootste deel van de overtocht wéér te gaan motoren trekt ons ook
niet echt. De rest van de Algarve ook niet echt, want ten eerste raken we bij iedere mijl
die we langs de Algarve gaan verder verwijderd van de Canarische eilanden, en ten tweede
horen we dat het toerisme aan de Algarve toch wel de pret een beetje drukt. Zonde, want
natuurschoon is er echt wel. Hier buiten de marina (die een klein eindje landinwaarts is),
in de baai zijn echt prachtige rotsformaties met grotten. Ontzettend mooie kleuren,
roodbruin, geel, zwart, echt MOOI!!! Helaas kwamen we hier bij zonsondergang binnen, en
was het al te donker voor foto's. Maar die houden we (en jullie) te goed voor we hier
wegvaren. We hebben vandaag een lijstje gemaakt met de dingen die we nog willen doen voor de oversteek. Het lijstje is niet zo heel lang, en bovendien staan er ook wel dingen op die eigenlijk niet per sé hoeven voordat we gaan. Dus als ie komt, die wind, dan zijn we ook echt gelijk vertrokken!!!!!!!!! Eén van de dingen die op het lijstje staan is boodschappen doen. En niet zomaar boodschappen doen, maar een beetje een herhaling van de boodschappen die we voor vertrek hebben gedaan. Aan de overkant van de straat zit hier namelijk een grote supermarkt, en zo dicht bij hebben we die nog nooit gehad, dus daar willen we gebruik van maken. Inslaan is het devies dus, voor de Carieb, want daar is het schreeuwend duur. We hebben dus weer 2 boodschappenkarren gevuld met een aanvulling en uitbreiding van onze "ijzeren" voorraad. Het is ongelofelijk wat je allemaal in zo'n boot kunt stouwen. Vandaag hebben we trouwens ook alweer dingen van de eerste lading voorraad uit Nederland weg moeten gooien. Een blik op onze voorraadlijst (die we nog steeds in de computer willen zetten) leerde ons namelijk dat de 20 pakjes slagroom die we in Nederland hebben gekocht al over de datum waren. Bij het kopen niet zo goed op de houdbaarheidsdatum gelet kennelijk (wat we verder wel heel goed hebben gedaan, dat was belangrijker dan de prijs), net als bij het restant van de 20 houdbare kwarkjes van de Aldi. De boodschappen bij de Aldi pakken dus toch wat duurder uit..... De 10 pakken ontbijtkoek zijn tot overmorgen houdbaar.....(dat wordt kanen ha ha..... maar ze zien er nog goed genoeg uit, dus we bewaren ze nog een tijdje). Ook op onze Edammer kaasjes hebben we niet zo goed gepast, want die moet je eigenlijk ontdoen van zijn rode cellofaantje, laten luchten en om de zoveel tijd keren. Ze zien er nu iets minder appetijtelijk uit.... [Chantal] |
vr 11 okt | Lagos | Gisteren zijn we nog even
naar de jachtwerf / onderhoudsbedrijf / winterstalling gelopen om wat beugeltjes te halen
die ik in de achterkajuit kan monteren voor de slingerzeiltjes, en hebben we gelijk even
naar ons anker gevraagd. We schrokken even toen ze zeiden dat er een probleem was. We zijn
hier toch niet voor niets aan het wachten??? Toen wij er dinsdag waren vertelde hun
leverancier over de telefoon dat ze konden leveren, maar dat bleek een dag later niet het
geval te zijn. Hoe negatief we ook over de marina hier gestemd zijn, zo positief zijn we
over dit bedrijf; ze hadden stad en land afgebeld om toch een 30 kilo Bruce te bestellen.
En dat terwijl ze totaal geen gegevens van ons hadden, geen aanbetaling, niets. Het was
hen uiteindelijk gelukt, en waarschijnlijk kunnen we het vanmiddag ophalen. Het is alleen
wel een duurder anker, maar ze konden nog niet zeggen hoeveel. Ook een topper is het restaurant hier aan de haven waar we gisteravond zijn gaan eten, érrug lekker en gezellig. Met behulp van servetjes (1 grootzeil, 1 voorzeil) hebben we onder het genot van Irish en French coffees de theorie van het aan de wind zeilen (d.w.z. hoe kan het dat je schuin tegen de wind in kunt zeilen) beredeneerd, en hebben we de zeiltrim bij verschillende windinval en windkracht uitgebreid besproken. De onderdruk, drukverschillen, vectoren, achterlijken, neerhouders, losse broeken, overlopen etc vlogen over tafel, en ook de eigenaar van het restaurant vond dit alles reuze interessant. Al beredenerend kwamen we tot de conclusie dat ons nieuwe grootzeil van De Vries een superzeil is, en dat het waarschijnlijk voor die liefhebbers/zeilmakers frusterend is dat de helft van de mogelijkheden van hun zeilen door het gros van hun klanten waarschijnlijk onbenut wordt gelaten. Niet dat wij alle wijsheid in pacht hebben, maar toch... Aan boord zijn we doorgegaan met theoretisch zeilen onder het genot van whisky en amaretto (wat een leven hè.....), en het werd laaaaaaaat. [Chantal] Buiten op de steiger ligt een 30 kilo fake
Bruce anker!! Net gekocht. Het was inderdaad duurder, want in plaats van 235 kostte
het het dubbele. Rib uit ons lijf dus, maar we hebben het toch maar gedaan. We dachten
(voordat we de prijs hoorden) al te zien dat het een gesmeed anker is, en niet gegoten
zoals het anker dat ze aanvankelijk bestelden, en dat zal het prijsverschil wel
veroorzaken. Misschien slapen we straks dus nóg beter... |
do 10 okt | Lagos | Koud, grijs en regen. 's Ochtends
vroeg na die constatering maar weer snel het bed in en lekker uitgeslapen. Pap, heel veel
sterkte in het ziekenhuis en hopelijk ben je snel weer thuis. Waarschijnlijk heb je dan de
tijd en rust om dit weer allemaal eens helemaal bij te lezen! O ja, we hebben eerder deze week vanwege het slechte weer ook wat weer wat langer in het internetcafé doorgebracht en wat sites van medezeilers kunnen opzoeken. Ondanks dat we veel al gehoord hebben, blijft het toch heel erg leuk om te lezen; de links er naar toe vind je op onze pagina "andere zeilers". Gezien het weer doen we maar wat "binnenklusjes". Chantal de timmervrouw installeert de slingerzeiltjes bij het bed achter, ik las een computermiddagje in voor het maken van backups, cd-'s, etc. etc. [JG] |
wo 9 okt | Lagos | We hadden vandaag allebei een
baaldag. En dat hing niet alleen samen met het weer. Er staat veel wind, regelmatig komen
donkergrijze wolken aanzetten waaruit een bak regen valt. [Chantal] Wind giert met vlagen 7 bft over de haven
en wij moeten naar een box in de haven.... Hoewel met een klein schampje prima gelukt. Wel
liggen we helemaal aan het einde, in de middle of nowhere, maar dat zal wel komen omdat we
eerder weigerden het koninklijke tarief te betalen.... Die pepernoten van de GEIN bewaren we echt tot
Sinterklaas!!! |
di 8 okt | Lagos | In Lagos konden we
gisteren afmeren aan de visitorspontoon voor de loopbrug. De brug was inmiddels al dicht.
's Ochtends naar de Marina Office om in te checken voor een plek in de Marina. En een
kippetje vertelde JG doodleuk dat de enige plaatsen die vrij waren op de kopse kant van
een steiger waren, of aan de "honour pontoon". Á 41 respectievelijk
47...... Exclusief 19% BTW...... Terwijl het normale tarief ca 14 zou
zijn....... En terwijl er voldoende plekken bleken te zijn toen we even de haven gingen
bekijken........ Ja daaaaaag. Even later heb ik het zelf nog een keer geprobeerd, nadat we
een Duits schip van onze lengte hadden zien vertrekken. Maar weer nul op het request. Ze
probeerden ons gewoon te flessen, en daar hadden we dus ECHT geen zin in. We blijven dus
lekker aan de visitors pontoon voor de brug liggen, en zien het wel. Er is hier een
super-supermarkt vlak bij, en daar wil ik natuurlijk wel even naar toe. In het (toeristische!!!!!) stadje, waar we de gemiddelde leeftijd flink omlaag haalden, hebben we een krantje gekocht. Die was natuurlijk voor de helft gevuld met Claus-artikelen. Bij het lezen van het weerbericht moesten we wel even glimlachen..... brrrrrrr, koud daar bij jullie, eerste nachtvorst wellicht zelfs, lezen we. We hebben hier een 30 kilo (nep) Bruce anker besteld. Met een beetje geluk is het er as vrijdag. Duimen!!! Hoewel er een flinke puist wind aankomt, is komt het wel van de goede kant om de oversteek naar de Canarische eilanden te maken. Ik heb dus eigenlijk de "urge" om te vertrekken. JG wat minder. [Chantal] Epiloogje: JG heeft net het havenkantoor gebeld (is hier 10 meter vandaan), en een plaats gereserveerd.... Stelletje....... |
ma 7 okt | Sines - Lagos | 's
Ochtends om half zes ging de wekker, en dat is lang geleden.... Slecht geslapen,
waarschijnlijk juist omdat we zo vroeg op moesten. Hiernaast een foto van de Cabo de Sao Vicente, voorlopig de laatste beroemde kaap. Plus nog eentje van onze halfwinder. Je ziet, we hebben nog steeds lange broeken en truien aan. [Chantal] Vroeg op, we zouden lekkere wind krijgen...
Dus niet; wind kwam uit het zuiden en had heel weinig kracht. 6.30 uur weg, 19.30
uur vastgelegd in Lagos. 11 uur de motor aangehad... Na het ronden van de hoek nog wel de
halfwinder bijgezet, maar dat mocht niet baten; de wind zakte nog verder weg en na 2 uur
hebben we de motor maar weer bijgezet om nog enige voortgang te maken. Afgemeerd voor de
brug bij de haven aan de Gein (een Satellite 44) en nog een biertje in de kuip gedronken.
|
zo 6 okt | Sines | Het is eindelijk lekker
zomerweer. We hebben al een paar keer commentaar gehad dat we negatief waren over het
weer. Natuurlijk was het wel lekker, maar echt zomers is het gewoon niet geweest: toch
veel lange broek aangehad en altijd of een trui aan, of anders een trui mee. Eindelijk
hier blauwe lucht, lekker zonnetje en een verfrissend windje. Zomer dus en op mij had het
echt een bevrijdend en rustgevend gevoel... Gelijk hadden we ook weinig zin meer om veel
te doen; ons plan om aan het einde van de dag te vertrekken en de nacht door te varen naar
Lagos hebben we maar laten varen. Overigens, Lagos is ca. 75 mijl varen. Voor de
liefhebbers: bij 3-4 Bft lopen we ongeveer 6 knopen; wij rekenen meestal (en gezien
de voorspelling ook voor deze trip) maar met 5 knopen omdat de wind hier nu niet bepaald
voldoet aan de statistiek. We zullen er dan dus ca. 15 uur over doen (voor de echte
landrotten: 1 knoop = 1 mijl/uur = 1,8 km/u), We moeten dus maandag wel vroeg opstaan en om 06.00 uur weg om nog enigszins op tijd aan te komen. De voorspelling in West tot Zuidwest 2-3 Bft, dus de kans is groot dat de motor weer bij moet om nog enige tijd te halen.... Zie de afbeelding voor een idee van de route; die is het grootste deel iets westelijker dan zuid... Op zich reden om nog even te wachten op een wat gunstiger wind, maar de forecast laat een een flinke depressie zien die met veel wind (5-8 Bft) overmorgen en de dagen daarna over ons heen komt; we zijn dan graag wat zuidelijker en liggen liever verwaaid in een wat grotere stad dan hier in Sines, hoe mooi en genoegelijk het hier ook is... We moeten ook gaan beslissen wat we verder gaan doen; wanneer naar
de Canaries, wel of niet via Madeira, zijn we nog niet uit. De pilots en de reisgids zijn
erg positief (Wouters vader ook trouwens.. :-)) en die gaan we nu toch maar eens wat beter
bekijken. In afstand scheelt het niet zoveel (zie je bosatlas), maar in timing wel; dan
moeten we eerder vertrekken om daar lekker rond te kunnen kijken. En naar de Algarve kun
je altijd nog op vakantie (met boot en/of vliegtuig), maar ja, dat geldt voor Madeira
ook... Tips en advies welkom op jg@greenmont.nl !!!
We laten het nog weten. |
za 5 okt | Sines | Petra en Corno vertelden dat ze
van een Portugees hadden gehoord dat rond deze tijd zo'n dag als we gisteren hadden,
zonnetje, 28 graden, eigenlijk normaal is voor hier, en dat het inderdaad in augustus en
september belabberd weer was. Vandaag weer een heerlijke dag. Eerst in de kuip uitgebreid
de Telegraaf van vorige week zaterdag zitten lezen, voordat we het dorpje in gingen. Het
is ongelofelijk hoe lang je dan met een krant kunt doen!!! (en die hadden we vorige week
zaterdag ook al gelezen... :-) [JG]). Daarna Sines in. Het dorpje ligt wat hoger, en dus
moet je trappen op. Veel gelopen, leuk stadje met relaxed sfeertje maar weinig te beleven.
Daarna weer lekker in de kuip een biertje gedronken met de nieuwe "buren" van de
NL zeilboot Zeebra. De bemanning daarvan is met zijn tweeën onderweg voor een rondje
Atlantic maar doen dit via Noorwegen, Zweden, Schotland en Ierland. Ze zijn dus al sinds 1
juni onderweg en hebben er dus al aardig wat mijlen opzitten in hun Spirit 32.
Uiteindelijk in een restaurantje bij het kasteel beland dat ons was aanbevolen door
vertrekkers die hier al enige tijd geleden waren (Fiona, bedankt). Of we in het goede
restaurant zijn beland weten we nog steeds niet zeker; de eigenaar leek echter inderdaad
zeer zeker wel op boer Koekoek dus het zal wel.... Chantal en JG |
vr 4 okt | Lissabon - Sines | Om 7 uur verlieten wij Lissabon in de schemering. Na de eerste 5 mijl door de
Taag kom je in de monding, en voeren we langs de nuclear aircraft carrier George
Washington. Wat een vliegtuigen kunnen daarop zeg!!! Ik zag nergens een plek waar die
dingen op kunnen stijgen of landen, maar dat zal wel aan de andere kant zijn. Terwijl we
er langs voeren heb ik JG de fotocamera aangegeven, waarmee hij zo sneaky mogelijk een
foto heeft genomen. Dat moest natuurlijk ook snel, want je weet nooit!!! Precies om 8.00
voeren we er langs en "too tuu taa ti ti ti tii ta ta ta taa tuu taa tuu
toooooo" (de toonhoogte varieert met de klinkers). Echt Amerikaans!!!! Later hoorden
we op de marifoon dat je minstens "one cable" (1/10e mijl dus ca 180 meter)
afstand moet houden, maar toen waren we er al voorbij. Die afstand hadden wij wel
minstens, dus geen problemen gehad. In elk geval ontzettend lekker gezeild, met de zon erbij. 28 graden Celsius met wind was op het water toch nog een beetje fris, maar het was genieten geblazen. Pas in de loop van de middag viel de wind weer helemaal weg, en hebben we de motor maar weer eens aangezet, maar het was toch een heerlijk dagje. Onderweg nog echt gelachen, want er was een Portugese reddingshelicopter die een carrier uit het Verre Oosten (Hong Kong??) aanriep met het verzoek om een oefening te mogen doen. Het plan was een man vanuit de reddingshelicopter neer te laten en met de winch weer omhoog te takelen. Er stond natuurlijk een of ander hulpje aan het roer, die overigens best aardig Engels sprak, dus die moest eerst zijn captain erbij roepen (nadat het verzoek 3 keer gedaan was). Captain erbij, en het enige woord dat die beste man goed sprak was "Roger roger!!" of eigenlijk "Loger loger!!", maar hij snapte er geen bal van (die mensen zeggen altijd ja, toch, dus je weet eigenlijk nog niet waar je aan toe bent). Communicatie verliep dus verre van vlekkeloos..... Het verzoek werd dus meerdere keren gedaan door de helicopter, op verschillende manieren, en die werd er duidelijk ook moedeloos van, want op een gegeven moment vroeg hij of die captain misschien Portugees sprak???? Maar uiteindelijk was de boodschap dus wel duidelijk, want de captain vroeg hoe lang het zou gaan duren. Ca 20 minuten. We hadden helaas geen beeld erbij, het was wel leuk geweest om dat eens te zien. Redelijk op tijd in Sines hebben we 's avonds een borrel gedronken op de Simon de Danser bij Petra en Corno. [Chantal] |
do 3 okt | Lissabon | Om het tij in de Taag mee te hebben zouden we óf om half 7 's ochtends moeten vertrekken of 's avonds. 's Ochtends was geen optie, want het was gisteren alweer vrij laat voordat we in bed lagen. 's Avonds was ook niet handig, want dan zouden we 's nachts in Sines aankomen. Morgenochtend dus. Vandaag was weer een bootdagje. Schoonmaken, wassen, bilgepomp nakijken, eindelijk het relais voor de motor vervangen, maar het andere relais, dat Cornelis in Scheveningen nog was komen brengen, begrijpen we ook niet, want ook in de uit-stand gaat er toch stroom door. Boodschappen doen e.d. De Skua was inmiddels ook gearriveerd, beschadigd en al, want toen ze de haven hier binnenvoeren was er net een sleepboot die een straal gas gaf. Daardoor werden ze tegen de kade aangeslingerd. En probeer dan maar eens je verhaal te halen in het buitenland.... |
wo 2 okt | Lissabon | We hebben vanochtend lang gedubd
of we naar Belém zouden gaan (de wijk van Lissabon die we nog niet hebben gezien, meer
naar het westen) of naar Sintra. Sintra is een plaatsje in de bergen, waar volgens de
Capitoolgids een fantastisch paleis staat, het buitenverblijf van de vroegere koningen.
Ook anderszins is Sintra toch echt wel een bezoek waard. Maar we hebben zo lang zitten
dubben en lezen in de Capitoolgids, dat we eigenlijk alweer te laat zouden zijn voor de
bus die daar heen ging vanaf de Praça Commercial. Op naar Belém dus, en dat bleek ook
zéér de moeite waard. We waren van plan om de tram te pakken, maar hadden in eerste
instantie de verkeerde kant van het spoor, en later was het weer een gezellige buurt, en
nog later waren we in Belém (Betlehem). We hadden van tevoren bepaald waar we graag heen
wilden, maar de volgorde die we kozen was achteraf niet heel gelukkig, want we kwamen om
16.10 bij het Jeronimus klooster, nadat we net daarvoor hadden gelezen dat ze daar om
16.00 de laatste bezoekers toelieten, en om 17.00 dicht gingen. Gelukkig konden we nog wel
de kerk in, en wat een pracht en praal!! Enorm! Wat een contrast met de kathedraal!
Manuelstijl, dus heeeeel druk, inderdaad weer die scheepvaartmotieven, maar gecombineerd
met religieuze motieven, veel bladgoud binnen, schilderingen, etc (en ook hier weer die
electrische kaarsjes...). Duidelijk te zien dat er destijds niet op bezuinigd was. Maar
het is dan ook pepergeld, waarmee dit klooster bekostigd werd, want vlak na de terugkeer
van Vasco da Gama is opdracht gegeven tot de bouw van dit klooster. Echt prachtig, het
hoogtepunt van de dag. Het was erg jammer dat we de kloostergang niet meer in mochten,
want die zou ook fantastisch zijn. Vóór dit klooster hadden we een enorm beeld bekeken
dat op de Taag "uitkijkt", het 52 meter hoge Monument der Ontdekkingen. De boeg
van een schip, met alle Portugese zeehelden aan weerszijden van de boeg, modern, ter
herdenking van de 500e verjaardag van de dood van Hendrik de Zeevaarder (never heard of)
daar neergezet. Ook de Torre de Belém bekeken, die we al bij binnenkomst in Lissabon
hadden gezien aan de Taag. Torre de Belém is een verdedigingswerk, maar geen kasteel
zoals we eerder in La Coruna en Bayona gezien hadden. Meer een toren met een plateau
ervoor, ook weer in Manuelstijl. De toren kon je beklimmen via een heel smal trappetje,
tweerichtingsverkeer, dus erg leuk..... not. De kerkers (tot de 19e eeuw gebruikt als
gevangenis) waren helaas niet opengesteld. Na al dit culturele gebeuren hadden we een leuk
terrasje gevonden, en wie zaten daar..... Dirk en Jannie. Elkaar ontlopen is toch lastig
kennelijk, zelfs in een wereldstad als Lissabon. Samen even op het terras gezeten, daarna
naar de supermarkt, even internet gecheckt en website geupdate, en tot slot een heerlijke
pizza gegeten met Dirk en Jannie bij de Italiaan één jachthaven terug op de Taag. Erg
gezellig daar, heel veel restaurantjes, barren, café's, natuurlijk discotheken, dus het
geluid van de nep Golden Gate (waar je daar bijna onder zit) wordt enigszins overstemd
(alleen niet het geluid van de overvliegende vliegtuigen). Krijg gelijk zin in een
ouderwets avondje stappen. Maar ja, onze kroegmaatjes zijn een beetje ver weg.... Anyway, we zouden ons nog wel minstens een week in Lissabon bezig kunnen houden, want er is ongelofelijk veel te zien, en we hebben nog maar het topje van de ijsberg gehad. Als jullie nog geen vakantiebestemming weten: Lissabon is the place!! Hoewel er veel verloren is gegaan tijdens de aardbeving van 1755 (waarvan het epicentrum overigens in de Algarve lag), is er gigantisch veel te zien. Persoonlijk vond ik Porto meer sfeer hebben, maar Lissabon is de metropool met ongelooflijk veel prachtige bezienswaardigheden. Maar de Algarve roept, en we hebben eindelijk Noordenwind!!!!!!! Dus gaan met die banaan! [Chantal] |
di 1 okt | Lissabon | Vandaag
hebben we er een combi-dagje van gemaakt. Eerst klussen en daarna de toerist uithangen. De
lier voor de reeflijnen zit inmiddels weer op de mast en in elkaar. Klinkt misschien
vreemd, die volgorde. Ons plan om de voet waar de lier op staat (de onderkant van de lier
is vlak, en de achterkant van de mast niet) om te keren, konden we niet uitvoeren omdat de
voet een beetje scheef is, zodat de lier precies haaks op de reeflijnen staat. De mal die
ik gisteren had gemaakt, en waarmee ik nieuwe gaatjes had afgetekend, kon dus in de
prullenbak. We hebben hem dus iets naar boven verplaatst. Ziet er wat minder fraai uit,
want de bovenkant van de voet is een beetje verbrokkeld (geen idee wat voor spul het is,
misschien bakkeliet???) en dat zit nu vol in het zicht. Maar als ie maar doet wat ie moet
doen. JG heeft vervolgens de lier in elkaar gezet en het lierhendeletui, dat we gisteren
gekocht hadden, op de mast gebout. Dan kan de lierhendel tenminste bij de mast blijven in
plaats van dat je hem elke keer mee moet nemen (en dus een hand minder hebt). Zelf ben ik
lang bezig geweest met het wederom proberen de verhaalbolder van het dek af te krijgen,
maar dat wil nog steeds met geen mogelijkheid. Daarna hebben we de tram genomen naar de Praça Commercial, een groot plein vlak bij de Taag aan de zuidkant van de wijk Baixa, zeg maar het centrum en eindpunt van bussen en trams, en zijn van daar de wijk Alfama ingelopen. O.a. de kathedraal is daar gelegen, dus die hebben we bezocht. De buitenkant is Romaanse stijl, en ook binnen is de kathedraal vrij sober, alleen de kapellen zijn ietsiepietsie uitbundiger, en het altaar en orgel. Ik heb mooiere kathedralen gezien, en eigenlijk had ik wel wat meer verwacht, gezien de Portugese stijl die we tot nu toe veel gezien hebben. Dat wil zeggen veeeeeeel tegels (azulegos), echt overal, hele voorgevels van gebouwen, tegeltableaus met voorstellingen of geometrische figuren (dat laatste is meer Moors), prachtig. Daar kunnen wij als Hollanders nog een puntje aan zuigen met ons Delfts blauw. Wat ook karakteristiek is hier, is de Manuelstijl (zou een Portugese variant zijn van de late Gotiek), een hele drukke stijl met veel zeevaartmotieven (touwwerk, amillarium, zeewier, kabels, kettingen). Manuel I was daar dol op, vandaar Manuelstijl. Zeevaartmotieven i.v.m. de Portugese gouden eeuw (de tijd van de Manuelstijl, ontdekkingsreizigers als Vasco da Gama e.d). Maar niets van dat al dus in de kathedraal. Maar die is dan ook eerder gebouwd. Ook geen kaarsjes die je kunt aansteken, nee, maar wel tableaus met kaarsachtige lampjes. Je gooit ergens een muntje in, en er gaat een lampje branden. Nou vraag ik je!!!! Ook hebben we het kasteel Sao Jorge bezocht. Ook dit kasteel is bij de aardbeving in 1755 verworden tot een ruïne, maar Salazar heeft het kasteel gereconstrueerd. Op zich wel mooi gedaan, maar belangrijker is dat je vanaf dat kasteel, dat vrij hoog is gelegen, een fantastisch uitzicht hebt over de stad en de Taag. Adembenemend. En natuurlijk hebben we gezocht naar de webcam die Wouter en Bin op internet hadden gevonden, die ze konden richten en inzoomen. En gevonden. Dus Bin en Wouter gebeld, maar helaas...... de webcam deed het natuurlijk op dat moment net niet!!! Jammer!!!! Na de wijk Alfama zijn we Baixa weer ingegaan, klein stukje Bairro Alto gedaan, en weer terug naar de boot. Leuke dag!! Op de onderste foto, ongeveer ter hoogte van de rehterpijler van de nep Golden Gate Bridge liggen wij in de Alcantara haven. Je ziet nog net een kade"vinger" evenwijdig aan de wal, en dat is de buitenkant van de Doca Alcantara. [Chantal] Het lijkt allemaal erg veel voor 1 dag,
maar dat valt best wel mee... Bij het kasteel lekker op het terras gezeten met uitzicht op
de stad onder het genot van een enkel biertje en een portugees kaasplankje. Afzien dus :-)
De ruziemakende serveersters op het terras gaven er nog een extra dimensie aan. Inderdaad
erg jammer dat die webcam het niet deed; op de foto zie je dat ding tussen de kantelen
hangen; op deze
site kun je het beeld van deze webcam zien en, nog mooier, je kunt zelf de camera
besturen en de hele stad bekijken en heel ver op de details inzoomen. Je hoeft dus
eigenlijk helemaal niet meer te reizen.... :-) |